Ψήφισες…Και τώρα τι;

Οι φοιτητικές εκλογές έφτασαν.Πεπεισμένοι και μη θα έρθουν να ψηφίσουν,ενώ άλλοι θα απέχουν λόγω αδιαφορίας,εκμεταλλευόμενοι το κλείσιμο της σχολής.Όλες αυτές οι επιλογές στηρίζονται στην προβληματική λογική της ανάθεσης,η οποία κυριαρχεί στην κοινωνία μας.Με τον όρο ανάθεση αναφερόμαστε στην παθητική στάση απέναντι στη λήψη αποφάσεων που αφορούν άμεσα το φοιτητικό σύνολο,είτε παίρνοντας μέρος στο εκλογικό πανηγύρι διαλέγοντας εκπροσώπους,είτε απέχοντας εντελώς από την οργάνωση συλλογικών διεκδικήσεων.

Ακόμα κι αυτοί που νομίζουν ότι η ψήφος τους είναι ενεργή κίνηση,δεν ορίζουν παρά μόνο τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου.Στην τελική όμως,πόσο σύμφωνο είναι το Δ.Σ. με τον κύριο ρόλο του;Πέρα απ’ το ότι δε συμμερίζεται τις βασικές ανάγκες του φοιτητή,δε μεριμνεί καν για την πρωταρχική του αρμοδιότητα,που είναι η προετοιμασία των Γενικών Συνελεύσεων.Γενική Συνέλευση έχει να γίνει από το Νοέμβρη.
Το Δ.Σ. συγκαταλέγεται επίσης στα όργανα συνδιοίκησης στέλνοντας εκπρόσωπο στη Σύγκλητο,οι αποφάσεις ωστόσο της οποίας λαμβάνονται ερήμην της φωνής των πολλών και,φυσικά,στο βωμό του κέρδους μεγαλοεταιριών(όπως η ΦΑΓΕ) μέσω της έγκρισης ερευνητικών προγραμμάτων.

Όλο αυτό γίνεται ακόμη πιο δυσλειτουργικό αν αναλογιστούμε το ρόλο των παρατάξεων μέσα στις σχολές.Οι μεν ΠΑΣΠ,ΔΑΠ τρέφουν τις πελατειακές τους σχέσεις προσπαθώντας να καταστείλουν κάθε αναβρασμό,οι δε αριστερές παρατάξεις προσπαθούν να περάσουν τις θέσεις του πολιτικού τους φορέα,θεωρώντας το απαραίτητη προϋπόθεση για την έξαρση του φοιτητικού κινήματος.

Κάτι που δε μπορεί επίσης να παραληφθεί είναι η ψευδαίσθηση της φοιτητικής ενότητας,που πλασάρεται έντονα στις φοιτητικές εκλογές από τις παρατάξεις,στοιχείο δε που τις διαφοροποιεί από τις υπόλοιπες περιπτώσεις εκλογών.Θεωρούμε τη φοιτητική ενότητα άτοπη λόγω της ύπαρξης διαφορετικών ταξικών συμφερόντων μεταξύ των φοιτητών,αλλά και των λογικών ατομισμού και καριέρας που καλλιεργούν αδιαφορία για τα συλλογικά προβλήματα.

Μιας και δεν πιστεύουμε στις εκλογικές αυταπάτες,πώς αλλιώς μπορούμε να πάρουμε αποφάσεις;Η απάντηση για μας βρίσκεται στην αυτοοργάνωση.Προτείνουμε αδιαμεσολάβητους αγώνες,αποφάσεις που θα παίρνονται από εμάς για εμάς,με κύριο όργανο τις Γ.Σ. Γενικές Συνελεύσεις όμως,που θα είναι απεγκλωβισμένες από παραταξιακές οχλοκρατικές λογικές,αλλά θα βασίζονται στην ενεργή συμμετοχή και θα αφήνουν μεγαλύτερα περιθώρια για συνδιαμόρφωση,για την έκφραση των πραγματικών μας αναγκών και την ικανοποίηση των συλλογικών συμφερόντων.

Συνέλευση Αδιαμεσολάβητου Αγώνα ΓΠΑ