Ήδη από τις πρώτες παρεμβάσεις μας ως συλλογικότητα επιλέξαμε να θίξουμε κάποια ζητήματα σχετικά με τη λειτουργία του πανεπιστημίου αλλά και τη δική μας οπτική πάνω σε αυτά τα ζητήματα.
ΕΡΓΟΛΑΒΙΕΣ ΣΤΟ ΓΕΩΠΟΝΙΚΟ
Ένα από αυτά παρουσιάζεται και σήμερα μπροστά μας, αφορά στις εργολαβίες με τις οποίες «τρέχουν» πολλές διαδικασίες της σχολής, όπως η σίτιση και η καθαριότητα των χώρων της σχολής. Δεν τρέφουμε αυταπάτες σχετικά με το ποιόν των εργολαβιών, είτε αυτών που φεύγουν είτε αυτών που έρχονται προς αντικατάσταση. Αποτελεί κομμάτι της συνολικής μας οπτικής για τη λειτουργία των πανεπιστημίων και το μηδενισμό της εμπορευματοποίησης οποιασδήποτε διαδικασίας συμβαίνει σε αυτό. Η διαδικασία διαγωνισμών για εργολαβίες ή λήξη των ήδη υπαρχόντων όπως για παράδειγμα αυτή της καθαριότητας της σχολής δε μας απασχολεί όσο τα δικαιώματα των εργαζομένων σε αυτές, η αβεβαιότητα της εργασίας τους και οι συνθήκες της εργασίας αυτών δείχνοντας έμπρακτα την αλληλεγγύη μας στο κομμάτι αυτό των εργαζομένων των πανεπιστημίων. Όπως τώρα που τελείωσε η σύμβαση του προηγούμενου διαγωνισμού και αλλάζει η εργολαβία της καθαριότητας με προφανή αλλαγή προσωπικού. Οι καθαριστές/καθαρίστριες αποτελούν ένα αόρατο κομμάτι του πανεπιστημίου το οποίο δε σεβόμαστε ιδιαίτερα ως άτομα με τη συμπεριφορά μας όσον αφορά τα απορρίμματα που αφήνουμε σε κάθε σημείο του πανεπιστημίου.
ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΑ, ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΓΡΑΦΕΣ
Αναφορικά με το πανεπιστήμιο θεωρούμε κατόρθωμα της διαρκούς φοιτητικής αντίδρασης τυχόν άρση τόσο των συμβουλίων ιδρυμάτων όσο και των διαγραφών φοιτητών. Συμπληρωματικά με τις διαγραφές αναμένουμε στην πράξη την μη πραγματοποίηση τους, διατηρώντας και κάποιες επιφυλάξεις σχετικά με τη διαδικασία των συνεντεύξεων που θα ακολουθηθεί. Για τα συμβούλια ιδρυμάτων και το νόμο Διαμαντοπούλου επιμένουμε στην πλήρη και χωρίς προϋποθέσεις κατάργησή τους καθώς συμβάλλουν σε ιδιωτικές πρωτοβουλίες νεοφιλελεύθερου χαρακτήρα μέσω εταιρειών στην έρευνα και την εκπαιδευτική διαδικασία, δημιουργώντας ένα πανεπιστήμιο στα μέτρα και τις επιθυμίες της καπιταλιστικής αγοράς.
Δεν επαναπαυόμαστε με τις παραπάνω εξαγγελίες, αλλά προτάσσουμε τον αγώνα για την επίτευξη των στόχων μας και των αιτημάτων μας. Δεν ξεχνάμε ότι ακόμα και αν οι αλλαγές πραγματοποιηθούν, δεν αναιρούν τον αστικό χαρακτήρα του πανεπιστημίου και τον συνολικά καπιταλιστικό χαρακτήρα της παιδείας. Το μεγάλο παζάρι της έρευνας με την ενοικίαση ακόμα και ολόκληρων εργαστηρίων και εγκαταστάσεων σε εταιρίες δεν θα σταματήσει από τη μια μέρα στην άλλη. Αντίστοιχα, πρέπει να εντείνουμε τις προσπάθειες μας για να πάρουμε το κόστος φοίτησης από τις πλάτες μας, ζήτημα που μπορεί να ξεκινάει από την στέγαση και την σίτιση και να φτάνει μέχρι τη μετακίνησή μας .
ΚΟΙΝΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ, ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ
Συνολικά, θεωρούμε ότι οι ανάγκες και επιθυμίες εργαζομένων-φοιτητών (τουλάχιστον ενός μεγάλου μέρους τους) είναι σύμφυτες. Δεν μπορούμε άλλωστε να μη συνδέουμε τα δύο αυτά σύνολα όταν πρόσφατα έχουμε το παράδειγμα με την περσινή απεργία των διοικητικών με παράλληλη στήριξη του επίσης πληττόμενου από τις μεταρρυθμίσεις φοιτητικού κόσμου με καταλήψεις, πορείες και διαμαρτυρίες. Επιθυμούμε λοιπόν την σύνδεση των διεκδικήσεων μας όχι ευκαιριακά και στη θεωρία, αλλά καθημερινά και στην πράξη. Γιατί αν δεν μοιραστούμε κοινούς αγώνες θα μοιραστούμε κοινές ήττες!
Συνέλευση Αδιαμεσολάβητου Αγώνα ΓΠΑ
